Veldegewas Moenik: Godelieve van Gemen
Voor meer informatie over Godelieve van Gemen klikt u hier.
Haiku’s
Sjtraote vur buëtjes
Sjtevele mit kingerbein
Ploenzje water-bliej
Geej in julimaond
Wiej wille vol zien wolke
Laote alles los
Rioleringe
Methaangaas vult de huzer
Sjtinke zich ter in
Greuner ken neet miêr
Kleure vróngele zich door
Sjans mit greûn vergaef
Juli 2021
witte wolleke
zjwarte zjwallege vloge
leêchte linkte leêf
geverrefd noow
dreve wolleke baove
veugelkesnesje
April 2021
Barabbas en Jezus
As gluive as baojem haet verhaole
die sjtaon opgesjreve as waor gebeurd,
as waor wir wieër verteld
As gluive is, gluive det ein jónge vrouwe ein kiendje kreêg
gans sónger zäödjes van einen aoje kael
As gluive is, det Jezus en Maria nao den Hemel kóste vlege
-op zien mins nao den Hemel kóste vare –
dao ken waere gezag mit idders linkerhank
op idders Heilig Hert
det idderein geluivig is
en gluif in Vrouw Holle en Sjniêwitje
mit de Zeve Dwerfkes
auch in de Vos dae praode mit Pieterke den Doêd
en gluif det Groeëtmoder de Wollef opvroôt en
de Pesjtoer van Zjwame ’t deej mit Magerne Hein
gluif in de Zeve Sikskes, in Klein Duumpke,
in ’t Haeske op de Maon, de Klokke van Roeëme
zeker wel in Barabbas en Jezus
die wörkelik waor höbbe besjtaon.
Det doe, lang geleje, gerope woôrd dór de Joede,
det Jezus zien bloôd zal kómme euver ós en ós kinger
dao meug nemes det oeëts nag gluive
umdet det al gelaoge is
minse toet haat haet aangedreve
Godsgelierde sjtraevele óngerein
en verdoetse deftig wat sjteit gesjreve
praote rech wat krómp is
De wäörd mit gif bleve besjtaon
Óngelökkig de minse die ’t bloôd lete sjtruime
euver de rechvaerdige umdet gesjreve sjteit
Sein Blut komme über uns und unsre Kinder
(de dag van de Vernietiging 27.1.21)
Februari 2021
Eppelke rónk
Eppelke eppelke rónk
Wat ligkse dao nutelik oppe grónk
Haet nemes in dich wölle biête
Umdet ein möske op dich deej sjiête?
Kóm, ich vaeg dich aaf mit miene naasdoôk
en nim dich mei vur einen appelekoôk.
Januari 2021
Einen bóch mit jónge
De maord op mien naobers gäös
waar gen meujte gewaes
’t waar zoê gedaon.
Kort klónke kreisjende kleng
van minse in noeëd
’t waar nach.
Wiej ich aan kwaam gegaon
waar ’t al gedaon.
Eine zjwaore vogel vloôg sjtriêkend
euver de wei en umhoeëg.
De sjnieë waar gevalle
de greune wei waar wit gegreujd
de nachlóch grusjelig voel gael
in sjtruileêch van glazere kes
’t wit waar sjterker, de sjtilte kaakde
wies de volgende morrege.
In de wei ware twieë gäös sónger kop
op ein bergske van sjnieë:
Akka en Walter.
Wieër weg in de wei pikde,
houwde, pikde, eine menkeshauwik
aan ein aafgerete köpke
dao waar d’r nag mer ein.
De hunkes kwame gemutelik
nao den draod vur eur kaore en meis.
Einen bóch mit jónge.
Ach och auwie chotverdenonde
wat ware de minse van de netuur
letsaan in de veurzomer bliej
um dae bóch mit hauwikjónge
in einen aoje krómme peppel
doêzend maeter wieër.
Bliej. Ich auch. Doe.
Vur Akka en Walter, Niels en Nöl.
Januari 2021
Twee vertaalde Gedichten
De haos
Janek’s haos veel oppe grónk.
Janek läöp in de zevende gats al rónk.
De haos dink: Wie ligk ich terbeej –
Janek, dae noow rilt, En ich ligk heej.
Naar: Czeslaw Janczarski
De dreej moetse
In eine kale hazelsjtroek
Dao zitte dreej moetse boek aan boek.
Erikske rechs en links zit Frans
en middedrin zit kleine Hans.
Zeej höbbe de auge toe, gans toe,
en baoven eur, dao sjniêt ‘t, woe!
Zeej sjuve doeën, gans doeën taengenein.
Nemes haet ’t zoê werm wie Henske klein.
Zeej hure alle dreej de hertjes sjlaon.
Als zeej dao nag zitte, zien zeej neêt opgesjtaon.
Naar: Christian Morgenstern
Januari 2021
September tanka’s
Hiel witte minse
kriêge flot Velkanker
In September neêt
Waoröm zit sjörger-mies
zoê raozend gaer oppe sjlup
Dao zien vuul blaedjes
die valle en neêt opsjtaon
Weggeblaoze waere zeej
Gen biês is te klein
vur God dae alles maakde
mit zien eige heng
Kaod begôs te maond
September mit mispele
op vaerkes mit bloôd
op ingewei van ein hón
verlaore ein sjtök wiër weg
doôr buzerds of vös
Vogelpes of Hónksdolheid
of Vosselinkwörm
de Taering door Koemellek
BSE van Gekke Kuuj
de Salmonella
van rauwe eierpödding
wörrem in de kop
doôr rauwe ves en roëd vleis
linkwörrem in ’t ganse lief
begós ein sjattig leêdje
det kinger canon zónge
September 2020
’t Hoës van de Sjpraok
Ich zeuk ein hoës ein hoës,
vur mien jungske kepungske,
mit goldgaele more van roebelig sjtruë,
mit ein däör en ein vinster van väör.
ich zeuk ein hoës ein hoës,
ein hoës van roebelig sjtruë.
Ich zeuk ein hoës ein hoës,
vur mien maedje petaedje,
mit leechbroëne more van höltere plenk,
mit ein däör en ein vinster van väör.
Ich zeuk ein hoës ein hoës,
ein hoës van höltere plenk.
Veer zeuke ein hoës ein hoës,
vur ós hónjerde sjpraok labbedaok,
mit roëdsigge more van iëzeroer sjtein,
mit ein däör en ein vinster van väör,
veer zeuke ein hoës ein hoës
van iëzeroer sjtein.
Weej höbbe’t Hoës ’t Hoës,
vur oos hónjerde sjpraok labbedaok
mit zingende more van wermende wäörd,
mit ein däör en ein vinster van väör,
veer höbbe ’t blaw-gael-witte Hoës
’t Hoës van de Sjpraok
Augustus 2020
Ein Haeske
Sjoëw um ’t Haeske te gaon waere
bliëf ich beej de deur mit dreej iëwig glimmende sjterre.
De deur geit aope en geit toe.
De vrouw achter de deur zaet ‘daag Haeske’ en läöp wiejer.
Zeej dreit zich um en zaet vúr de deur wir ‘daag Haeske’.
Zeej vergit vuuël en duit de deur aop en toe.
Läöp en zuk en vingk en zuk.
Vingk neet wat ze zuk, vingk wel wat ze neet zuk.
Zeej zaet ‘daag Haeske’.
Ich haoj van de vrouw en van de deur.
Ich pas op ós en op de deur en baovenal op mich.
Ich lier vuul van de vrouw.
Sóms piep de klink van de deur zaoch vanzellef ‘daag Haeske’.
Sóms piëp de klink van de deur neet.
Augustus 2020
Thoësdokteres
Beller nömmer ein
as mich wuurd opgenaome.
bön ich de klager
de klach is van gen gewich.
gewoën kolliekpiën
In de roëje koël.
greujt eine baum mit witse
kaok um mit eppel
mit aek sókker en zaotsjpriets
mundjesmaot mit de sókker
aet van ’t zoormoos.
van kappes- en sevoeiekoël.
get hempelkes rauw oët de broën sjteinere tón
de beste dokter aan hoës.
nötte verrekde
kollieke numme d’n aom
van dich weg
de kieps um en dao liks-se
ein vazel sjóttelsjlet
rauwe petatte
gepratsj gelag op d’n boek
hoofs neët te belle
Corona sjpint noow de kroën
doe bös vort nömmer tuut tuut…
de zón sjient flokker
’t raengelt dröppelzeivert
ein twië dröppels
de sjlaai in d’n haof wach aaf
gedöld is gooj millesiën.
Augustus 2020
nao waeke druëgte
moëzelt en miëzelt ’t noow
blaedjes waere naat
ónger ’t gaeje
huppelsjprink ein krödelke
‘nen doëmnagel groet
’t duuster biëske woent
tösse sjlaad en maeredich
Juli 2020
De jóng dae hóngerd verhaole kós
’t Waar duuster wie hae op waar gesjtaon.
’t Waar nag altied duuster wie hae de deur achter zich toew trok.
Mit te sjoeëltas oppe rök ging hae op paad.
’t Waar wied loupe en de waeg waar einzaam.
Óngerwaenges dóch hae aan alle verhaole
die zien groeëtmoder um verteld hei.
Hae dóch det ’t al negen en negetig verhaole ware.
Nag ein insig verhaol, en den kós hae hóngerd verhaole.
De waeg waar hel verangerd. Vuul minder duuster noow.
’t Vulde zaochter ónger zien veut as hae gewind waar.
Hae waar aan ’t verdäöle. Det vóng hae sjoeën.
Det waar krek wat hae altied al ’s hei wölle doon: verdäöle!
En dao waar ’t noow zoe wied.
’t Waar leech en vol van kleur.
Hae vulde wie de sjtraole van de zón um sjtrieëlde.
Euveral ware geluje.
Tjiep tjiep, prepre, kwie, roekoe, fu fu,
tadi tadi tadi, tjie tjie tjie, koekoek, roe roe roe,
piepiepiepiep, huwi huwi, krao krao, jen jen jen.
Dao dreve bieëster in de lóch.
Hae zoog nag precies wie wegdreef ein hundje zjwart-wit.
Hae leep euver rotse in alle kleure. Hae zoog eine dieke zjwarte sjtert
van ein of anger fein pelsbieës. Eine illik, dóch hae.
Hae kwaam beej ein roeëj bloom zoe groeët wie eine berg.
Ein sjtripkesmies loog in eine sjlaopzak te sjlaope.
En baoven um zjwóm eine vos in d’n blawwe viever.
Heej woej de jóng vur altied blieve.
De buim ware blie van verwóngering.
Noow waar hae eine jóng in de bös.
Det waar wat hae altied hei wölle zien: eine jóng in de bös!
Mit zien klaore sjtum reep hae nao moetse en mösse.
Nao de hóngerde glitserende sjpraone.
Die ware mit iever de wille körs, de böskriek aan ’t laeg vraete.
Daonao, al wel flot, brach dae ganse flok sjpraone de jóng nao de sjoeël.
Dao keek idderein verwóngerd nao de veugel
die goud greun en goud paars glómme in de zón.
De zón waar beej de sjoeël kómme sjiene.
De jóng dóch: ‘Noow ken ich hóngerd verhaole.’
Juni 2020
Wink
wink kump en wink geit
wink blief bewaege
wies hae weg is
winksjtil as hae weg is
sjtil
sónger tieëdsraekening
de razelpappelblaedjes sjmiespele
verraoje de wink dae zich verbörg
dao vlege kraone alle kankter oet
aegerste, doeve, däölkes
blawmöskes, moetse kake
kakefonische kleng
ein óngerein en sjienenber
óngerich gefladder
wies al ’t geveugel
zjwiegend oplos
in ein nörges
vlege oeterein
mitkake óngerein
kakefonische kleng
de lóch wuurd leech
den duuster
bekans zjwart
de opgesjlaote wink óntsjnap
en sjpoeës
mit graof geweld
mit wille krach
vernelend heej, dao en örges
daker, buim, ouch bieëster
zuchtend lagk de wink zich neer
kiek neet achterum
en zuuet te kepotgeweide zomertentjes neet
van minse die zich vlasde op kampere
in de zeute wermte van ‘t Zuje
Juni 2020
de zomer zeumert
de zomer zeumert
ós veur de ziel in de uig
asters en bloomkoël
neut en kersjtanele
vlinders op knóddelig
gistende paere en proëme.
zeumert ós
zeute wermp
veur de bervese veut
oppe greuzlende groos
de zaoch zindrende sjtein
mit ei krenske van korsmos
zomer su suja
su su
sjlaop zaoch in de sjlup
van ’t naojaor
werm nag get nao
wies ’t gevreer dich verjuug.
zomer su suja
sjlap zaoch
su su su
Juni 2020
de maond van sinterjan
eine geisel in den haof
zien huuskes-sjlek en sjliëm-sjlek
vors blaad aete zeej
de griëtige aeterie
zet in as te zón verdwiênt
dao ligk te kater
ónvruchbaar vol van lös
in gekaokde ves
dae ves haet mótte lieje
vur miene sjtriepkeskater
ich zit bekans noêts
soms aevekes in den haof
en zeen ‘al ’t sjoêns
en wat gedaon zal waere
mit poezelhaendjes
krolleköpkes mit krenskes
en witte sjtrikke
in glad gekeimde häörkes
dansde zeej op Sinterjan
häöskes aan hendjes
die blumkes sjtruide op sjtraot
vur Jezus zien hert
zien blojende Heilige Hert
blumkes vur Jezus allein
blumkes oêt te wei
van Heiersjeng en Tölmes
vur de percessie
zeej pläökde wao zeej woeje
trokke blomeknöpkes aaf
weie vol kleure
wies te kuuj kwame graze
en vol zich graasde
wies te kuuj ware gedaon
wir begós al sónger ing
Juni 2020
“Tuuët tuuët tuuët tuuët”
Tuuët tuuë tuuët tuuët tuuët
zjwart kleid, griêze sjollik
mit blawwe blumpkes
eine krómp gegreujde rok
det is tante Ma
van taengeneuver
in negetienhóngerd en fieftig
“Tuuët tuuët tuuët”
einen hampel de
sjoenen Haan
twieë hempelkes vur de
prónte Hunkes
sjtöksjes nate wek vur
de kleine Kuukskes
“Soeke soeke soek”
zjwaerdjes van de sjink
en gebraoje petatte vur Herta
’t Sjiêperke
“Miem miem miem”
Haversjliêm vur de Mies
“Koes koes koes koes
koes koes koes”
sjale van eier petatte en slaat
nao-kermes flaaj mit sjummel en haor
en verkes-mael
vur de Zoog mit te Koeskes
’t Kiendje van taengen-euver
sjteit mit zien Pupke te wachte
wies zien tante Ma
van taengen-euver
gedaon haet mit al
Ma en ’t Kiendje en Pupke
drinke same ein teske kekau
en tant Ma duit beej um en ‘t Pupke
“Luuske Vluuëke Haeske
tip op ’t naeske”
’t waar wie ’t waar
aandach en leefde
wies in iëwigheid amen
Juni 2020
4 Haiku’s en einen Tanka
kruënkescorona
op te waeg de moordenaers
neet sónger ónsjöld
pepere dukskes
dansende witte sjnammels
mit get virussjnót
sjpanjolesjlave
zjwaor kettinge aan de veut
grave zeej sjtervend
de baan vur legers van um
dae triomfe wilt viere
sjoew vur de minse
huurse wie de mung sjpraeke
wäörd sjnieje wiej dölk
siererte en lauk
naeve Napoleons baan
klaats d’n doejewaeg
Juni 2020
Wat ein kwaoj kaoj
Sónger jekske aan te trekke
ging ’t maedje nao de sjoël mit te voot.
Het hei ’t kaod um te verrekke.
Het moôs annag naeve det rierige Roôt
Dao waar beej de sjoël aevel gen hón.
Op te paol beej de draod hóng ein blaedje.
Het hei ’t kaod, dao waar gaar gen zón.
Het kós nag neet laeze det maedje.
Ein aoj vrouw kaakde get nao ‘t kink
en kwaam doënder op um aafgegaon:
‘Van zoêwiëd gekómme, do bös ein flink.
Dao is gen sjoël, die is toegedaon!’
Zegk toës det te Spaanse Griep ter is
En det is genne kattepis.
Zeej guuf um heure pellerien.
‘Angers wuursse krank en geisse doêd mesjien’.
’t Maedje wet klamp wat ’t zegke mót,
Oêt te naas hingk sjiëmelig greun de sjnót.
‘Danke vrouw, vur de pellerien
en danke vrouw en nag vuul mersien’.
Wat ein kwaoj kaoj vandaag.
Wat eine werreme pellerien.
Het vrief zich druëg te naas.
Waar die vrouw ein Fee mesjien?
Juni 2020
Tanka en Haike
Ich loos reklame
Sjtrui sjokolade muuskes
op te piendabótter
broêne hagelsjlaagkörrelkes
liêke op moêzekeutele
auch ens get angers
rattegif is neet gezóngk
baeter mer hagelsjlaag
April 2020
1 Haiku en 2 Tanka’s
Wes
Wes tien sjnuutje
as opsjtaonweesgegroetje
zaoch lach ‘t sjpegel
Kattekop
Wat een valse kat!
zei een kattekop gemeen
ik kaats de bal terug
wat je zegt dat ben je zelf
de vrouw kijkt in het water
Kets
Wat ein valse mies!
zaet ein nötte kets gemein
ich kets ten bal truuk
wasse zaes bös se zellef
de vrouw kiek in ’t water
April 2020
3 Haiku’s
Sjpraok
Sjpraok is hoëge noêd
versjtómd gevalle ligke
dao zien weg de wäörd
Wäörd
Wäörd die zinge
kierewiet en kielewiel
Twieë ringelinge
Wäördekes
Wäördekes huûre
pan en pötjes mit oëre
tiet en pielke pad
April 2020
Wazel en Bazel
1.
De teng trekke, de maer dekke.
Sjpinnejaeger, viêgevaeger.
Sjarretelle en sardelle.
Belke trekke, kómp oêtlekke.
Häöskes breie, kledjes neie.
De jónge noêts niêpe,
zoêdet se neêt piêpe.
De jaeger duit ‘paaf’,
en ’t versje is aaf.
2.
De zeute deêm van Moder Koe
is vur eur kellefke klein
de hemel op aerd.
Wie vur de mins,
de zaochte naas van ein paerd.
Pietje pötje poêt,
mien versje det is oêt.
3.
In de trein van Wazel nao Bazel,
dao zoôt ein maedje van twellef
det leek op ein ellef.
‘Tante Loezewiês,
wets tich preciês
wat ter dao is in det Bazel?’
‘Eine waterval en
vuul sjaele Wazel!’
4.
Sjaan zienen haan
waar sjoënder as Sjaan zien vrouw
De hón van de vrouw van Sjaan
waar sjoënder as Sjaan.
Dao is vuul leid beej die minse
det duis tich tich neêt winse.
Vuul leid wasse neêt wets.
Hae waar eine kater
en zeej waar ein kets.
Februari 2020
sjtil gevalle
sjtil gevalle zien de bónke-bónkegeluje wies vruûg in de morrege. wies
deêp in de nach. oêterein-riêtend. wat is nag vruûg en wat is laat.
sjtilgevalle waar zeej. ’t dörrep laefde en raozde en kreeg
ein vlag wao op sjteit tet ’t laef. as laeve laef mit laeve make
den laef ’t dörrep. ich bön sjtil gevalle in mien vaderstaal.
ich lier de niej minse in mien kleurekleng de sjpraok van nederlank.
gehouwe beelde óntbloeët neêt door de doeënsbeej woênende dörpers
mit deêp te breûk in dees aerd. aan ein moôr ein gedich
in ein sjpraok van een anger dörrep. zoej zeej zich reure en opsjtaon?
Januari 2020
De mies en de sjniê
De sjniêvlökskskes zien klamp te zeen op ’t pelske van de mies –
vur eur te veule. Verwóngerd kiek zeej umhoêg.
Dao zet zeej ’t op ein laupe en vluug op hoês aan.
Sjprink op te taofel beej ’t vinster en kiek door ’t raam nao boête
wao alles van kleur verangert.
Zeej haet zich verdreit en niep de uigskes toe,
wies ‘t duuster van de nach heur duit nao boête driêve.
In de vruge morrege vertelle roêje sjprietskes in ’t wit euver
de mies en ein moês.
Februari 2019
Körsmes
Kraone kraoze in de tódder rónk.
Perikke ploge de leimige grónk.
Sjetlengerkes graze aan geune kank
aan versjlakkerd graas.
Sjtil helt de Baas
vur zien Hung die noets biete
wel döks en ouch noow
vuel mótte sjiete.
Krek wao ich dalik doon sjtaon.
Um mit sjtrónt aan de veut wir wiejer te gaon.
Morrege, morrege zal ’t Körsmes zien
vur ós, gen wille, besjaafde mesjien?
December 2016
Midwinkter
Saoves vrueg al hingk Venus
kammeraod te zien
mit de raos-paars-raos-roej lóch
die langsaam verwandelt
in ein duuster blauw
wao ’t zónnesjtruileech mankeert.
’t Is midwinkter en kaod
mit hel gevräör kroepend
door groos, böskes en buim.
dae mit insig zien waemeske aan
zich de maon en de sjterre bezuut.
Zuet wiej de volmaon
machtig en noeëts hoeger as noow,
krachtig sjpegelt de zón
en wie de maon de sjaduwe sjildert
van al ’t greujende grei,
van hues en hök en ponnies in de wei.
Hunggekaf örges wiedeweg
guuf kompenie
aan kerk- en uuëlkesgekaak van doeënbeej.
Zeej versjtille
beej de geluuëdloze klank
van de vallende vaerige vlökskes.
De volmaon bliek sjmorges
verhoes en verbleik.
De zón zellef is vol leefde wir dao
en kinger gaon sjliddrend, sjleiend
nao kresj en nao sjoel
mit in eur liefkes winktergelök.
December 2016
Hoeshaojelikke euverpeinzinge
D’n opwas
Adonai eloheinu
Mienen Hier, miene God!
Eine Jitzak Katznilsson
vroog zich in ’t ghetto van Warschau aaf
waoröm der Voigl frei waar
en das Kälbl gbundn liegt mit dem Strick
Baej vur ós zóndaers
en sjink ós eine vredige doeëd!
Ein Meriejke Schobbers
vroog zich in heure kelder aaf
waoröm de bómme neet beej heur zoeje valle
en wel op ‘t hoes van de naober
Nkosi sikeleli Africa
God zaegene Afrika!
Eine Manqoba
vroog in zien nutelik huuske
zich aaf waoröm minnige witmins
baeter woent
as minnige broenmins
Salaam aleikem aleikem salaam
Vrede mit uch mit uch de vrede!
Eine Fatima Yakoubi vreug zich aaf waoröm
zeej heej beej ós,
wao ze kwaam vur de vrede,
sjeif wuurt beloerd
um de sjluier op heur houf
en waoröm ze neet vreej is
En ein Godelieve
vreug zich aaf of ter noow wel
of of ter noow neet
gevóchte mót waere vur vrede
en zeej zjwalk nao vrede
sónger vechte
mer kwaam der neet oet
daodoor kaokde euver de soep
brandde aan de ries
mer óngerdehank waar wel
d’n opwas gedaon.
April 2016
Vur die niks ware, niks waere
genne naam ein sjtraot geneump haet
sjrief ich uch det jiddren daag
oet ’t niks, op zien mins
ein insig gedach vur uch is.
Vur de erm kloete
mit bevraore oere, mit kepodde heng
in blojend tangkvleis raokelende teng
de sjpiere riere wiel de luus ’t lief verkliere
de gleujend roej sjlekke de veut doon branne
zegk ich :
ich dink aan uch
allein mer det
ich gaef uch ein monument
sjrief op de pepere sjtein:
Dwangarbeiders
Gekrepeerd
Örges
Oeëts
Sorry
Oktober 2014
Bienao
’t Kiendje, ’t wuurd vas ein maedje, is ’t al.
De granate vlege euver ’t hoês.
Wao gen bómme zoeje valle
valle ze aevel toch
en wao ’t soldäötje van vieftien vreug:
‘Mutti, versteck mich, ich will nicht in den Krieg,’
mót de jóng toch gaon umdet d’r gen verbergplek is.
’t Kiendje wilt neet gebaore waere en wuurd ’t toch.
Want bienao ging vurbeej en weg en is verleje tiêd.
Bienao is noow de oorlog oët
Heej wel en dao neët
en wao zien ze, al die men?
Bienao zal de vader wel ’t kiendje zeen
Jaore gaon d’r um
en bienao is vur good vurbeej
’t Kiendje is ein aoj vrouw
die dök bra dreuvig is
‘Gelökkig zit ’t d’r bienao op vur uch, hè Oma?’
Oktober 2014
Ramses Shaffy
’t Is zevehóngerdfieftig maeter loupe van de …
van de Academia de Tango
van Mirthe en Lalo Diaz Campos
nao d’n euverkank van de Kórte Leidse Dwarssjtraot
wao Café Eylders rögkdekking guuf
aan Ramses Shaffy en ziene rollator
Dao is hae, Ramses .
“Daag meneer Ramses Shaffy,
ich bön bliej uch te zeen.
Meug ich uch get prizzentere?”
“Oh, kent geej mich? Ken ich uch?”
“Jao, van Shaffy Chantant, in 1964 gluif ich
en van de sjtraot
en van uch op de sjpeulgoodkrokodil
in ‘t circus in Numwaege
waar ‘t in 1982?
Weit geej nag van de aolifant
dae achter ein vrouw mit eine kingerwage
aansjtörmde?
Die vrouw waar ich,
ich bön Godelieve van Gemen
dit is mien kleindochter Armandine,
zeej kump uut Afrika.
Meug ich uch get prizzentere,
meneer Ramses Shaffy?”
“Ach, wie leef ziet geej
(guuf Armandine ein hank
en helt die vas eine wiel)
en wie moei,
mer ich wach heej noow op de taxi
dae mich nao hoës bringk
dae geit dao haoje,” en hae wies
nao d’n hook van de Leidsesjtraot
en de Korte Leidse Dwarsssjraot
“De chauffeur sjtap dao oët
en haolt mich heej op.
Dae krokodil waar ech, ich reej d’r op
jao, op eine echte krokodil.”
Ramses lach beej de herinnering
of um zien fantazie.
Ich zegk:
“Mesjien waar daen aolifant
eine sjpeulgoodaolifant
en bön ich vur niks gevluch… “
’t Waar zomer en ’t waar 2006
doe weej um naozjweide
wie hae wegvoor
Maart 2014
Name die ich neet gaon neume
De sjnór sjteit
wie eine grieëze sjoonbörstel
vasgeplek baove de teng
en raak de óngerlip
es ich uig nao dae mins
dae doonde is
beej de sjnelle service-kassa
wiel hae zien pin-peske
tösse de teng duujt,
de sjnór ’t peske verdäölt,
de mins zien heng vreej haet
vur ’t boedsjappegrei ,
ich verwóngerd blieëf gape
en wach wat d’r kump.
De moel geit aop,
hae mimp ’t peske der oët
duujt ’t mit sjpiej en al in de gluif.
Mien maag sjpoeës.
Ich haoj mich neet in
zegk flokker : “Ouch ein menier
um bakterieje te versjpreie,
chetfer, wat sjmaerig.”
Hae kiek mich aan en zaet vrek:
“Ao, vingk geej det?”
Ich gaef genne aom.
Toës zien de földerkes
mit köp van minse
in de brevebös geduujd.
Ich zeen de sjoonbörstel
op ein lieës sjtaon
hae is vur ierlik-heid en aope-heid
en vur lokaal
prónt as die anger name
die ich neet zal neume
Maart 2014
Sunny tree
Nao de óntplóffing van ein nao oorlog klinkende
aodjaorsfieësbóm op de viefde januari um 21.00 o
krieëge weej de sjlaop neet mieër gevat,
het van 10 en ich get aojer
Ich zal dich ein verhäölke gaon vertelle
ein waos dich vruuger vuul van heels,
euver ’t bórstelig hundje…
daonao waoveur de krokodil zónne groeëte bek haet,
’t koeske ein prinses aan ’t lache kós make
’t däölke d’n hónk te sjlum aaf waar
en wie Sjtiemekei ein menke in de wórs vóng.
’t verhaol euver dae mins dae bieëster kós versjtaon,
höb ich ein bietje gefantazeerd, det waar angers…
precies zoeë waar ’t oma, zaet ’t in d’n duustere
baove in ’t sjtapelbed
Dao geit ein twieëde aodjaorsfieësbóm aaf.
’t Wich zingk zien eige leed
I am sitting in a sunny tree
with my animals and me
Januari 2014
December
december maak mich muug
umdet ich in Sinterklaos neet gluif
en neet sjoew bön
vur de zjwarte
aevemin as vur witte Piete
en ’t Jezuskink te leef höb
sjtil wil ich veule
de letste maond van ’t jaor
soezele wie in ein baerehol
binne wermp, boete kaoj
mit noow en den get binnesjtruimend
leech van zón en sjterre en de maon
boete kaoj, binne wermp
loestere nao
‘t geluudloes valle
van de letste blaer
en vruchte
gedwónge val nao sjtreng gevräör
ich sjöd mich vur decembers euvervlood
aan verseringe en beste winse
en wins idderein
sónger emes oet te sjloete
’t allerbeste, ’t allerleefste toe
December 2013
Wink
wink kump en wink geit
wink blief bewaege
wies hae weg is
winksjtil as hae weg is
sjtil
sónger tieëdsraekening
de razelpappelblaedjes sjmiespele
verraoje de wink dae zich verbörg
dao vlege kraone alle kankter oet
aegerste, doeve, däölkes
blawmöskes, moetse kake
kakefonische kleng
ein óngerein en sjienber
óngerich gefladder
wies al ’t geveugel
zjwiegend oplos
in ein nörges
vlege oetrein
mitkake óngerein
kakefonische kleng
de lóch wuurd leech
den duuster
bekans zjwart
de opgesjlaote wink óntsjnap
en sjpoes
mit graof geweld
mit willekrach
vernelend heej, dao en örges
daker, buim, ouch bieëster
zuchtend laegk te wink zich neer
kiek neet achterum
en zuuet de kepotgeweide zomertentjes neet
van minse die zich vlasde op kampere
in de zeute wermte van ‘t Zuje
December 2013
Naeve de rivier
röste gäös in vuul saorte
oët hiel de waereld
Twië witte reigers
vlege op en dale dao
dansend de baek in
Wille Paosblome
wille taam bleuje in Miërt
as de zón det wilt
Maart 2013
gäös
same praotde zeej
vloge ein sjtruimende Vee
in ’t aovendroëd
umliëg wir umhoëg
twiefelend liek de landing
per slot de frael rös
sjäöp
doënbeej zien de sjäöp
klaor sjient de maon in heur wei
de sjäöp zie zjwiëge
minse sjäöp däölkes gaos
nach sjuëf op veur d’n daag
ein sjaop kiek um zich haer
de angere aete iësgraas
ei kink löp nao de wei
mit witlofwortele
voort de sjäöpkes
doeng doeng doeng doeng
sjuut eine wage veurbeej
depe basse doon oëre toëte
de wage mit einen tenk
mit substraatvoor
veur ’t gewes oppe sjteinwol
de riejende disco
dreunt lang door de lóch
zaoch bölke de sjäöp
däölkes kraoze
riete perikke umhoëg
wo de grónk waar gewuëld
ein alleinige gaos vluug
gakkend euver de wei
en nag ein anger
gak gak … gaaak gak gak
Februari 2013
gans gewoën
ich hei d’r ein leëf, ein sjattige sjniëpóp
zeej deujde in mien werm umerming
ich hei d’r ein leëf, ein sjoën diamantje
zeej vloog in brank vur mien hitsige hets
ich hei d’r ein leëf, ein zeute vioel
zeej barsde in sjplinters wiel ich heur sjtreëk
ich hei d’r ein leëf, ein paars passieblumpke
zeej kräökde ’t kruënke ónger mien muulkes
noow zeën ich dich
doe bös gen sjniëpóp
doe bös gen diamant
doe bös gen passieblumpke
noow zeën ich dich
zoë hiël gans gewoën
noow zeen ich dich
zoë gaar neët apart
ich höb dich leef
ich höb dich leef
zoë gaar neët apart
zoë hiël gans gewoën
Februari 2013
laeg in Hors-America
de ganse trein liek aan de laege kank
de veurste wagón veur mich allein
’t fluitje klink
en op ’t allerlets
zit ónverwach
en tamelik óngewins
ei sjtel minse
doën beej mich
’t zien twië men
die vertelle zich taengenein
veural taenge mich
euver meziek sónger kraak en sjmaak
mer waat veur huur ich neët
meziek dae good is
zaet daen eine, dao merks se neet beej
as dae begint en as d’r oet is
en d’n angere häök oët ein einder kuuëp
óngerwaeges nao ’t Concertgeboew
’t wiejwatervaetje
van de Mariakerk in Tegele
haet hae gekoch, daen eine
en de borstel nag d’rbeej
alles mos de deur oët
och de processiesjtaaf
mit ein sjlang rónk ‘t kruuts.
d’n angere zaet,
dets se kins zegke wasse wöls,
taatzach is, det de kerke laeg zien geloupe
en d’rnaeve moskeje zien gekómme
wat toch ech sjrikkelik is.
umdet ich boëte ’t hure onnag praote kan
zegk ich:
’t ein haet neët mit ’t anger te make menier.
geej mót weite wat ge zegk.
geej mót baeter lette op eur wäörd!
en:
nao ’t zóndigmorgeconcert mesjien?
jao, nao Vivaldi, mit eine cello.
wat fijn!
en:
daag menier
en daag menier, geej ouch en vuul plezeer nag
ich mót heej d’roët
in Hors-America
’t is laeg in Hors-America
Januari 2013
de fysicus
gaer hej hae get aankelling
get aanloup
hae hej nemes
um ens mej te praote
mit te heng oppe rögk
leep hae in paersdraf
nao de bös
wao nemes waar
dao gaon ich noow,
eine gelierde hier
cum laude dit
cum laude det
en toch wiëzer
neet gewaore
de waereld gezeen
vanoët
de hoëge energiefysica
de statistische thermodynamica
gedóch euver supergeleiding
beej ein temperatuur van ’t absolute nulpunt
enorm magneetvelder haesse nudig
beej de deeltjesversjnelling
en den zitse drek wir
beej de hoëge energiefysica
hae wilt wel eine canon zinge gaon
riet get mos los oët de grónk
en duit ’t in de tes,
des veur de körssjtal
raap denneknuup veur in de boum,
en zingk ein körsmesleedje
Avondstilte overal.
Aan de beek de nachtegaal.
Roept zijn zangen zacht
vol verlangen door het dal
bedink det ’t ein zomerliedje is
December 2012
Eine halve zóndig in Haerle
um 10 oor de deur oet
um 18 oor de deur wir in
dao tösse ligk ein deil van Limbörg
en Haerle waar ’t doel
um gedichter te gaon hure
veurgedrage opgelaeze
óngerwaeges in ein kumende sjtraot
vol miezer en vol vette sjiet
gennen hóngk gezeen, klamp eine mins,
huurde weej en druimde weej
ónger de wäörd van angere
wie loestere nao sjoene meziek
nao de vioelsonate van Brahms,
sonate nummer twie, en det waar ein zaligheid
en vraog mich waat mich nag reurde in Haerle
en ich zegk: daen eine mins in de hal van de sjtasie
zien vrouw ein jaor noow doëd,
noets emes gezag det zeej
de kanker in de bórs greuje veulde
en gaer hej ich lang nao um geloesterd
vraog mich en ich zegk dich:
dae Marokkaanse moeje vazel gekleide jóng
dae mit verlaegeheid in zien ouge
ós ei reklameblaedje van eine winkel goof
ach mins in de stationshal
en jóng op de kaoj sjtraot
waar ich eine God,
ich leet uch neet los
en Haerle, wao ich eine halve zóndig waar
ich vóng dich zoe keul
zörg mich toch good veur die twië
in idder geval veur die twië.
November 2012
Kemauw
Kabaal um ein waord
en wat ein wäörd
och och och,
’t eine sjoënder
en ’t angere ouch
ich waar al nutelik
wie ich oët ’t hui
kwaam gemoës
en den nag kemauw
kebauw en kebab
mien mies oët Siam
zeej het Hermelienke
rup um de ves
mit klaor kemauw kaak zeej:
Mrauw
November 2012
euver de leefde
ich laef mie laeve
in iewig verleef zien
ich druim euver de leefde
ónger d’n opwas, ’t kaere
sjrieve, boedsjappe doon
geveul det ich laef
guuf de leefde
’t verleef zien op de leefde
um ein zjwart krölke haor
det op ’t veurhoofd velt
eine pelzige pols
dae oet de mansjet
van ein euverhaemp kruup
heng die piano sjpeule
de sjoeënste werkheng
van de waereld
veut sónger zök in fien sandale
mit tieëne naovenant
vel det ein teikening haet
eine glans en ein tint
die mich bereure
det begós wie ik kink waar
miene vader bezoog
zien griesblauw ouge
en wie hae mich veurloos
mit ein sjtum
zaoch en toch mannelik
en mich leveke hoot.
de leefde haet mich noets
vlinders gesjteurd
zeej helt mich in laeve
luut mien ouge zeen
mien naas ruke
mien heng veule
mien oere hure
guuf mich vleugels
en ónröstige bliedsjap
duit mich greize as ich
Blute nur, du liebes Herz,
van Bach huur
luut mich lache
en treure
umdet die eeltige heng
die piano sjpeule veur mich
oeëts neet mie besjtaon.Oktober 2012
de zomer zeumert
ós veur de zeel in de uig
asters en bloomkoël
neut en kersjtaanjele
vlinders op knóddelig
gistende paere en proeme
zeumert ós
zeute wermp
veur de bervese veut
oppe greuzlende groos
de zaoch zindrende sjtein
mit ei krenske van korsmos
zomer su suja
su su
sjlaop zaoch in de sjlup
van ’t naojaor
werm nag get nao
wies ’t gevreur dich verjeug.
Oktober 2012
De naoboen
Op de naober zienen hemelsjleutel zoot miene vlinder.
Ich zag: Hei naober, dao zit miene vlinder beej dich!
Hae zag: Wie zoe det? Höbs dich vlinders den?
Ich lachde ‘m aan en ging miene gank.
Naoderhank wiel ich gaejde en dóch
wao de vlinders toch blieve
en wat heure waeg is vur ’t versjeie,
sjtook ich mich d’n doem in ’n sjerf glaas.
De mies kwaam gemauwe en lag zich oppe aerd.
Maer, wat ein hets, wat ein waer.
Ich druim mer get rónk en kiek um mich haer:
eine vlinder, det var denne jeg så hos naboen min!
Det waar dae, dae ich zoog beej de naober van mich
en de vlinder, dae versjtóng allein Noors.
Augustus 2012
persessieroepse
zeen ich in de vaerte
zich bewaege
gen geluud.
’t zien gen roepse nae
gen roepse nae
bewaegende menkes
ouch wiefkes
pupkes
de puetjes gaon
nao veur nao achter
umhoeg umlieg
weg duje köp de wink
ein zoesend
zaoch geroes
poezelt mien oere
sónger ein insig treffe
mit rónkum
zien zeej in eine waereld
idder allein
in zich eige
eine twieg aaf
en dreit wier
allein
noets ein ing
Augustus 2012
Roëdmöske
dao hóng hae
de mins dae zag det hae
de Christus waar, de lang verwachde,
aan ei kruuts genaengeld
ei Möske zoe klein, wit sjlebberke
um ‘t nekske,
reet de däör oet de kroën van de Gekruutsde
astebleef, vur dich gedaon
van ‘t heilig blood woort ’t Möske
’t sjlebberke roëd
en innegang ging Christus doëd
Roëdmöske vloog op en greisde
greisde wies d’n daag det Christus
wir sjtóng, jao waar opgesjtange,
en sunk zingk Roëdmöske euver leefde
en bliedsjap en ouch euver däör.
April 2012
nag laef oze bós
wies de biele um griepe
de zón liek iewig
gein zeve haikes
make boerekoëlsjtamp klaor
de kaetel op ’t veur
veur Fielix
de zón sjient wermend
ouch de Jupiter besjteit
zaoch lach de Venus
November 2011