Veldgewas Moenik: Wim Heijmans
Voor een interview over leven en werk van Wim Heijmans klik hier.
drieën
in ing drieën
óp d’r sjtoep
sjpilt d’r kwetsjbuul
rennere fietse, valle
danse d’r berg
eróp i polonaise
sjpeeche zinge
autoots toete
remme piepe
motore broeze
rungde noa rungde
inne middieg lang
en d’r kwetsjbuul
sjpilt bis
d’r duuster vilt
los joa
supportere lofe mit
’t vuur oes de sjong
in d’r duvelsbusj
champagne knalt
in de wienjraat
d’r ieëtsjte jeet
uvver d’r sjtreef
wied jenóg vuur
’t jewin
ze kome
ónrouw waast
häos rekke ziech
lu krieëne
d’r haand’rberg
doa-ónge wiest me
in ’t dal jeboage
jruupje rennere
noa d’r mont chèvre
Sjtoekrenne
mit de naas óp ’t sjtuur
d’r zaal verburgt ziech
in d’r boam
rungde noa rungde
de rennere sjtoeke
en de supportere
sjloeke rungde noa
rungde in de wieëtsjaf
‘d’r sjtoekrenner’
mit moeziek bis
lang noa d’r letste
renner nog ing rungde
ze sjtoeke wen ze
noa heem junt
tsiet
d’r kuunsler kiekt
nog eemoal um
en winkt
óch mieng tsiet
is doa
adieë miene
kammeraad
mieng vrung
adieë mieng
leefde i mie deepste
mieng tsiet zeët
of-s te wils of nit
vier junt
wie alle angere
en doe mörje
’t is zoeë
adieë
vuurjoa in de
ieëwiegheet
mieng leefste
engel
Uit: D’r jank van de tsiet, Maastricht 2018
sjtilte
wat hat sjtilte ós
tse zage
wat vilt vuur ós
tse loestere
tse hure
sjtilte hat jet
tse zage
nim diech rouw
vuural rouw
alling rouw
sjtilte hat alles
tse zage
tse loestere
tse sjwieje
i rouw
sjtilte
’t heem
heem i rouw
heem
Uit: D’r jank van de tsiet, Maastricht 2018
bis
de boot drieft
’t zeel bolt ziech
bis kling ummer klinger
bis
verbij ’t wasser
d’r vliejer drieft
d’r vluejel sjtrekt ziech
bis kling ummer klinger
bis
verbij de loeët
d’r miensj drieft
de vus junt
bis kling ummer klinger
bis
verbij ’t leëve
bis
verbij bis
Uit: D’r jank van de tsiet, Maastricht 2018
sjtim
klanke bevruete
i wermde dekkens
i de tsiet jedrage
i vrugde jebeerd
bejin
jeboert i mörje
i vrugjoar
i leëvenszin
de wieg va leefde
jelaafd an de brós
de mam va jeveul
zoeë klinks te i miech
dreëgs te miech
mieng klanke weëde wöad
bluie i diech
dieng klanke weëde wöad
bluie i miech
tsezame ing jesjiechte
diech miech
blommeperk
sjuuf aa uur allenäu
óp de bank vuur ‘t hoes
mit ‘t blommeperk
die d’r kop losse hange
alling zunt in de oavendlóf
oane sjlof in de naat va haas
sjuuf aa uur allenäu
óp de bank vuur ‘t hoes
mit ‘t blommeperk
die d’r kop dunt sjtrekke
wermde veule in de mörjezon
vertrouwe in d’r daag va leefde
sjuuf aa uur allenäu
blomme i mie perk
sjtoa
woa iech sjton
‘t sjtoa tse veule
leës iech
bij ’t leëze
woa iech sjton
‘t jeveul tse veule
sjrief iech
bij ‘t leëze
doe zits in
‘t poebliekoem
sjriefs mit
iech loester
huur diech
bij ’t leëze
wils te
wils te nog
effe blieve
e jlaas wien
doe hei
bij miech
wils te nog
effe blieve
inne sjloek
oes ee jlaas
jans lang effe
dats te bliets
in d’r oavend
bis d’r mörje
in ’t vrugjoar
bis d’r winkter
iech sjwieg
huur
iech blief
mieë wie ee jlaas
zommerterras
wink wingt
jardienge
ballonge kleed
woa-i doe dans
wink wurpt
ziech óp
drieft ballerina
in de erm
va vauwe
bollend wied
óp sjpietse
tiervelend
oavend i mörje
pirouette
drieënt sjritte
óp mie zommerterras
kleed
kleed tsaart
um tse sjtriechele
vinger roetsje
wellende körper
va binne noa
boesezie
wermde tsaart
um tse sjtriechele
keur mie jeveul
jeboare i diech
klei diech
kleed tsaart
doe i miech
draag diech
zommerjas
winkter durch
draag
diech tsaart
jans
wie krank kans te zieë
de hoed druegt
herfsbleer
verpolvere I winkter
jeveul tsouwjesjneid
ónger ing wiese dekke
sjlieëfs in e bed
oane vrugjoar
dreums van oavende
wen ‘t mar jing
nate weëde
wie jezónk wils te zieë
jans bij diech
alling
wie alling kan
iech zieë
in ’t joa
mit diech
wie tsezame
kan iech joa
óp d’r waeg
mit ós
jeboare oes
sjritte
ós sjritte
blief bij miech
doe
d’r waeg
brónk
in d’r mörjenieëvel
sjträut de noabersjaf
blommeteppieje
bouwt e altaar
hön hilliegdom
d’r aanvank
van de kirmens
karessel sjteet veëdieg
tsap aajesjlaose
abbeewaan
neëver d’r woeësjkroam
de brónk trukt
de sjutse vuuróp
vrauwlu i sjrit
manslu d’rhinger
de zon brikt durch
inne man knubt ziech
d’r zakdóch óp d’r kop
himmel kunt v’rbij
óp redjer
de brónk oeëts d’r
rónkjank van ’t broeëd
um oes tse dele
an de hongerende
in de loof van de joare
woeët jetseerd
vuural jetseerd
óch ’t broeëd
d’r honger is blève
ónjetseerd jenóg
um oes tse dele
himmelsj
wólke drieve drüppe
reëne eëdsj
miensjetroane sjtreume
dampe i
leed en vräud
sjweëve i
wólke, leefde
himmelsj
lit
d’r wink blieëst
ing keëts danst
vlammend oes
d’r daag weëd naat
inne sjteer lüet óp
d’r wink blieëst voet
’t lit bliet
in ing drieën
óp d’r sjtoep
sjpilt d’r kwetsjbuul
rennere fietse, valle
danse d’r berg
eróp i polonaise
sjpeeche zinge
autoots toete
remme piepe
motore broeze
rungde noa rungde
inne middieg lang
en d’r kwetsjbuul
sjpilt bis
d’r duuster vilt
Littseeche
Jiddes littseeche vertselt
van e miensj deë pieng hat
óch al veult e dat nit mieë
Jiddes littseeche vertselt
van e miensj deë pieng dong
óch al wool e dat nit zoeë
inne man koam oes d’r krig
mui en sjwoar woar zienne sjrit
ieëlend tseechent zie jezich
leëg jesjoase zie jeweer
wem jetróffe wós e nit
uvverleëft hauw heë d’r sjlaag
wem jetróffe wós e nit
heë bejrust d’r nuie daag
weë sjuust deë truft oes angs,
weë sjuust deë truft ziech zelf
kleier sjtief va sjwees en blód
drage mit ziech angs en sjood
hinger bliet ’t veld va ier
wem jetróffe wós e nit
heë woar vroeë werm heem tse zieë
wem jetróffe wós e nit
ummer werm dong dat hem wieë
weë sjuust deë truft oes angs
weë sjuust deë truft ziech zelf
Reklaamköp
keëke oes jieëvel
róffe va daacher
iech wil diech
neonlit lekt
diech e dwaalsjpoor
en de tsiet veëgt
va waas noa mieë
jinne hu
doe bis hinger e vanghek
neerjezatsd
óp durchweechte makkadam
zaks doe voet
en lands sjlieslieg
misjien
in ’t sjtrue
zommernaat
d’r zommer kóm
in de loeët
de kótste naat
en da is e doa
d’r zommeroavend
kloar werm vuural lang
wólke drieve dun oeseree
winkvane wies
bloa umrengd
e zommerbók vuur d’r doeësj
inne jaad wieër
ing sjtim zingend
um va tse haode
inne meëleman fleut
serenade vuur e wiefje
mugke zoeme
ónjetsiever daalt
’t weer duit
de naat klam
sjwees bedekt
sjlof verdampt
weerflitse umerme
donderkrach
wólke drieve dikjepakt
oes i jriessjwats
wes zuud wes
ing kótte naat
lang jenóg um
leef tse han
zommernaat
Uit: Lilili 80