Wäörd oet Veldgewas augustus ’24 touwgeliech

Zie en anger wäörd

De zie (of zieje, Valkeberg) van doevemelker Pit (gedich van François Cremers} is ein vruikesdoef. Nao de aafkóms bön ich nag aan ’t zeuke, mae ich kan dao gein daag aan besjtaeje. Waem hölp? ’t Menke is einen haore, Nederlands ‘doffer’. Kump van wied, det waord. Femilie van Duutsj Taubhorn. ’t Middelnederlandjs hauw get wie dofhorn (dof woor duif, doef), en doe is ’t ierste deil weggevalle, en ‘horn’waerde haore.

Boesjel oet de Kupershook: AN een bos, boeket (bekae).  Dao kan väöl euver gezag waere, beveurbeeldj det me gein böske blome mót besjtelle en betale, den det is ein klein autobös vól. Haha.
Óngevier ‘tzelfde waord is bössel. Ich dink det die get groter is, mae veural gebroek waerde veur ein schoof. Ein wiewaat? Schoof, krek wie de nuje premier. Det waord kint biejnao geine mie ónger de veertig. Kóm ich op trök, inclusief de króm(p)bössel.

Ei sjiek waord is kletvól oet  ‘t vers Proeme van Antoon Brouns. Kletvól is letterlik vól mit klette of Ned. klitten, die plekdinger van ’t kleefkruid die me dich in de haor of haore goojde.
Ouch oet det gedich gechte: hiel hel ‘hiege’, mae ich vinj det hiege gein top-Limburgs. Heurt me einen hóndj gechte, dan is ’t dudelik det det ein klanknabootsing is.

Ich wól ’t hiej ei bietje biej laote. Wach: nag ei paar maol waorsjuwe geheurd. Det ‘waor’ is vals Huilesj: ’t waar van waarsjuwe haet nieks mit waor en waorheid vandoon, waal mit zich ware: op zijn hoede zijn; waar dich daoveur, doot det neet, besjerm dich etc.